Dzień wczorajszy wymknął Nam się już z ręki i nie można już nic w nim zmienić. O jutrze nie wiadomo nic. Lecz dzień dzisiejszy jest Naszą szansą. Możemy wypełnić go wszystkim czym tylko zechcemy. Pięknie oddaje to w swoim wierszu słynny indyjski dramaturg Kalidasa:

Kieruj swe oczy na ten właśnie dzień,

Bo on jest życia istotą.

Na jego krótkiej drodze leżą wszystkie prawdy i realia twojego

istnienia: szczęście działania, przepych piękna.

Bo wczoraj niczym innym jest jak snem, a jutro tylko wizją.

Lecz dobrze przeżyte Dziś uczyni każde Wczoraj snem szczęśliwym,

I każde jutro wizją nadziei.

Dlatego kieruj swe oczy na ten właśnie dzień

takie jest powitanie świtu.

      Początek każdego  nowego dnia ma w sobie tyle obietnic. Daje szansę zaczynania na nowo. Cóż z tego, że wczoraj zostało zmarnowane. Nawet jeśli wczoraj było całkowitą porażką, mamy Dzisiaj by zacząć od nowa. Dziś daje Nam szansę dokonywania nowych wyborów  i czynienia postanowień.

• Hamlet powiedział: „Być albo nie być, oto jest pytanie.” Parafrazując to powiedzenie możemy dodać: przebudzić się, czy żyć w uśpieniu dalej, oto dopiero jest pytanie. Wybór należy do Nas.

• „ Życie nieświadome nie jest warte tego, by je przeżyć” – mówił Sokrates.

• Odkryć siebie, to przebudzić się z psychicznego uśpienia, w którym większość  z Nas jest pogrążona. O co tu chodzi? W czym jest problem? Moim zdaniem istnieje tylko jeden problem – ja sam. Czy jestem problemem czy rozwiązaniem? Oto jest pytanie. Rozwiązaniem staję się dopiero wtedy, gdy zaczynam się budzić. Najczęściej śpimy nie zdając sobie z tego sprawy. Budzenie, jak wiadomo nie jest rzeczą przyjemną. W łóżku jest ciepło i wygodnie, budzenie nas irytuje. Jak powiada arabskie przysłowie „Natura deszczu jest zawsze taka sama, pozwala rosnąć cierniom na bagnach, jak i kwiatom w ogrodach”.

• „Bądź sobą. Wszyscy inni są już zajęci.”

• „Jestem sobą, bo jeżeli nie ja, to kto mną będzie.”

• Czy potrafimy patrzeć, tak jak patrzył William Blake by: „Zobaczyć świat w ziarenku piasku i niebo w dzikim kwiecie. Nieskończoność trzymać w swej dłoni. A wieczność w godzinie” ?

  „Cały świat jest sceną, a wszyscy mężczyźni i kobiety są na niej tylko aktorami. Mają swoje wyjścia i wejścia, a jeden człowiek w swoim życiu gra wiele ról”. Te słowa Szekspira, choć wypowiedziane wiele lat temu, nic nie straciły na trafności. Wszyscy gramy różne role, a wiele z nich nieświadomie. Chcemy tak wiele osiągnąć, ale nie wiemy kim jesteśmy, dokąd idziemy i o co chodzi w tej całej sztuce zwanej życiem. Aby stworzyć udany spektakl, niezbędne jest nam przebudzenie się z letargu i wzięcie odpowiedzialności za swoje życie. Budząc się możemy napisać na nowo scenariusz Naszego życia czerpiąc ze wszystkich swoich możliwości. W teatrze życia to MY jesteśmy autorami, reżyserami i odtwórcami głównej roli. Sami możemy wykreować się na „gwiazdę” w swojej sztuce. Przebudzenie jest obietnicą i pokazuje Nam, że:

• Możemy odkryć i uznać swój wyjątkowy potencjał;

• Możemy panować nad swoimi myślami i uczuciami, tak aby nimi kierować;

• Możemy realizować własne marzenia;

• Możemy dostać wszystko czego zapragniemy i zostać kim zechcemy być.